De ziekte van Raynaud

ziekte van Raynaud Het syndroom van Raynaud wordt gekenmerkt door het periodiek bleek of paars worden van de vingers of de tenen gevolgd door een vuurrode verkleuring. Soms gaat dit gepaard met pijnklachten. Een spasme of een onwillekeurige samentrekking van de kleine bloedvaatjes ligt aan de oorzaak hiervan en belemmert hierdoor de bloedcirculatie. In zeldzame gevallen kan een onderliggende systeemziekte zoals sclerodermie, reumatoide artritis, … de oorzaak zijn.
Vrouwen hebben hier vaak meer last van dan mannen.
De exacte oorzaak van deze spastische aanvallen is niet gekend, maar koude, emotionele stress en trillingen kunnen het fenomeen uitlokken evenals bepaalde medicatie zoals betablokkers.

Behandeling

De behandeling bestaat voornamelijk uit een symptomatische behandeling aangezien een genezing niet mogelijk is. Indien het syndroom van Raynaud kadert in een systeemziekte, is het vooral belangrijk de onderliggende aandoening aan te pakken.
Het doel van de behandeling is vooral de duur en de frequentie van de aanvallen te reduceren door de uitlokkende factoren zoals koude, nicotine, … te vermijden.
Indien deze preventieve aanpak onvoldoende is, kan een behandeling met medicatie gestart worden. Medicatie, zoals Adalat of Amlodipine, zal proberen de aanvallen te verhinderen door de bloedvaatjes open te zetten. Hierbij dient men wel voorzichtig te zijn aangezien deze medicatie de bloeddruk kan verlagen en een bloeddrukval kan veroorzaken.
 Als ook dit onvoldoende is, kan een sympathectomie overwogen worden. Hierbij kunnen we, via een kijkoperatie, de zenuwbanen doornemen die instaan voor het samentrekken van de bloedvaatjes. Daardoor gaan de bloedvaten meer openstaan. Spijtig genoeg is dit goede resultaat vaak van korte duur en zien we dat de klachten ter hoogte van de handen vaak na enkele maanden terugkeren. Ter hoogte van de voeten zien we wel uitstekende resultaten op lange termijn.
Indien ook dit onvoldoende is, kan een sympathectomie overwogen worden. Hierbij kunnen we, via een kijkoperatie, de zenuwbanen doornemen die instaan voor het samentrekken van de bloedvaatjes. Daardoor gaan de bloedvaten meer openstaan. Spijtig genoeg is dit goede resultaat vaak van korte duur en zien we dat de klachten ter hoogte van de handen vaak na enkele maanden terugkeren. Ter hoogte van de voeten zien we wel uitstekende resultaten op lange termijn.