Pelvien congestie syndroom
Wat is een pelvien congestie syndroom?
Spataders ontstaan wanneer de klepjes die zich in een ader bevinden gaan lekken. Hierdoor stroomt het bloed niet meer richting hart, maar met de zwaartekracht mee naar beneden toe. Net zoals er spataders kunnen ontstaan in de benen, kunnen bij vrouwen ook de klepjes van bepaalde aders in de buik gaan lekken. Hierdoor ontstaan als het ware inwendige spataders in de onderbuik. Als dit tot klachten leidt, spreken we van een “pelvien congestie syndroom”.
De oorzaak van dergelijke spataders is vaak te vinden in familiale aanleg. Vaak beginnen de problemen echter vooral tijdens en na zwangerschap.
Klachten
Het probleem kan zich op twee manieren manifesteren:
1- de spataders blijven beperkt tot de onderbuik en zijn uitwendig niet te zien, maar veroorzaken wel typische last:
- pijn of zwaartegevoel in de onderbuik en/of schaamstreek
toename van deze last bij lang staan, hoesten, niezen - toename van de last tijdens de maandstonden
- pijn na betrekkingen
- omdat vaak niet aan de mogelijkheid van een pelvien congestie syndroom wordt gedacht en de diagnose dus niet wordt gesteld, leiden aanslepende klachten niet zelden tot depressie of relationele problemen
2- de spataders kunnen zich uitbreiden via het bekken tot in de schaamstreek en zichtbare spataders veroorzaken op de schaamlippen of de binnenzijde van de dijen.
Hetzelfde probleem kan zich trouwens ook bij mannen voordoen. In dat geval zijn de spataders zichtbaar op de balzak. We spreken dan van een “varicocele”.
Onderzoeken
In eerste instantie komt het er vaak op aan andere oorzaken van dergelijke klachten uit te sluiten, en is vooral een goed gynaecologisch nazicht noodzakelijk. Is er geen andere verklaring voor de last of zijn er duidelijke spataders aanwezig, kunnen volgende onderzoeken nuttig zijn:
Omdat een flebografie (het nemen van Röntgenfoto’s terwijl kleurstof wordt ingespoten in de te onderzoeken ader) duidelijke en betrouwbare informatie oplevert, en omdat er bij bevestiging van spataders terzelfdertijd ook tot behandeling kan worden overgegaan, is dit vaak het beslissende onderzoek.