Taal: Afasie

Afasie is een neurogene taalstoornis die ontstaat als gevolg van een hersenletsel. Het begrijpen en uiten van zowel geschreven als gesproken taal kan gestoord zijn.  Afasie wordt meestal veroorzaakt door een beroerte of hersenbloeding (CVA), maar kan ook het gevolg zijn van een trauma (bv. ongeval), hersentumor, dementie of andere degeneratieve aandoeningen van de hersenen. 
Na verwijzing door een arts voert de logopedist een taalonderzoek uit. Ze brengt hierbij de mogelijkheden en beperkingen op vlak van taalbegrip (begrijpen van taal, lezen) en taalproductie (spreken, woorden vinden, zinnen vormen, schrijven) in kaart. Nadien kan gerichte therapie op maat van de patiënt worden opgestart om deze vaardigheden te optimaliseren. 
Meer informatie over afasie en bijkomende getuigenissen vindt u op volgende sites:

Brochure Vereniging Afasie vzw
www.afasie.be
www.levenmetafasie.be

Spraakapraxie

Bij spraakapraxie is het doelbewust uitspreken van klanken, woorden en zinnen verstoord. De spieren werken nog goed maar de motorische planning of programmering is verstoord. De oorzaak van dit probleem is een hersenletsel. Het meest opvallende kenmerk bij spraakapraxie is het voortdurend zoeken naar de juiste articulatieplaats van klanken. Spraakapraxie komt bijna nooit op zichzelf voor, maar gaat meestal gepaard met een afasie.
Na een verwijzing door een arts voert de logopedist een onderzoek naar spraakapraxie uit. Nadien kan gerichte therapie op maat van de patiënt worden opgestart om het spreken te optimaliseren.