Voorkamerfibrillatie en pulmonale venen isolatie

6 Voorkamerfibrillatie Wat is voorkamerfibrillatie? VKF is de meest voorkomende hartritmestoornis. In de voorkamers ontstaat hierbij een chaos van elektrische activiteit die de voorkamers op hol doen slaan waardoor het hartritme onregelmatig wordt en vaak ook snel. Sinds 1997 is gekend dat VKF meestal in of naast de uitmonding van de longaders in de voorkamers ontstaat. Deze plaats wordt de pulmonale venen ostia genoemd. Uit de longaders kunnen snelle elektrische prikkels doorgegeven worden aan de linker voorkamer en zo VKF veroorzaken. Bij enkele procenten van de patiënten kunnen de ritmestoornissen op een andere plaats in de voorkamers ontstaan. Wanneer de ziekte meer gevorderd is dan worden de voorkamers vaak groter en bevat de wand van de voorkamers meer littekenweefsel. De VKF is dan een ziekte geworden, niet alleen van de longaders maar van de ganse voorkamers. Hoe wordt de diagnose gesteld? De diagnose van VKF wordt gesteld door de registratie van de elektrische activiteit van het hart op het moment van de ritmestoornis. Dit wordt meestal bekomen door het nemen van een elektrocardiogram (EKG) waarop een momentopname wordt gemaakt van de elektrische activiteit van het hart. Naast deze momentopname kan het hartritme ook langere tijd geregistreerd worden (Holter monitoring, R test, telemetrie, pacemaker, AICD,…) of gemeten worden bij symptomen (event recorder, Omron toestel, Kardia Mobile,…)

RkJQdWJsaXNoZXIy MzU3MDU=