Historiek

In 1933 koopt de kloostergemeenschap Nobertienen van Duffel te Bonheiden een tiental hectaren dennenbos en landerijen. Ze openen er een sanatorium met 125 bedden. Eerwaarde A. Puttemans, bestuurder, en Moeder Imelda, algemeen overste van de congregatie, zijn de stuwende krachten van het initiatief.

Pas jaren later, in 1960,  wordt het herstellingsoord omgevormd tot een algemeen ziekenhuis.

In 1972 neemt Imelda de St. Romboutskliniek over, met 64 bedden heelkunde en inwendige geneeskunde. In Bonheiden opent men de diensten intensieve verzorging en hartbewaking.

In 1973 wordt een v.z.w. uitbater en eigenaar van het Imeldaziekenhuis te Bonheiden. Er komt een fusie tot stand tussen het Imeldaziekenhuis en de Sint-Elisabethkliniek te Mechelen.

In 1980 wordt de nieuwbouw in gebruik genomen. Gezien de integratie van haar bedden in het uitgebreide Imeldaziekenhuis  wordt de Sint-Romboutskliniek te Mechelen gesloten.

In 1984 opent het Rust- en Verzorgingstehuis ‘De Dertien Eiken’ haar deuren.

In 1986 wordt het Autodialyscentrum te Mechelen geopend. Daarop volgt in 1989 de opening van het Autodialysecentrum te Heist-op-den-Berg.

Op 1 januari 1994 neemt het Imeldaziekenhuis het rusthuis Den Olm te Bonheiden over van het O.C.M.W.

Op 2 december 1996 krijgt het Imeldaziekenhuis een erkenning als hartcentrum.

Op 1 mei 1997 nemen de eerste bewoners hun intrek in de serviceflats “Hof ter Blommeren” in Den Olm.

In oktober 2000 hebben de bewoners van het Rust- en Verzorgingstehuis ‘De Dertien Eiken’ hun intrek genomen in het nieuwe Woon- en zorgcentrum Den Olm, gelegen in de Schoolstraat 55 te Bonheiden.

In september 2001 wordt gestart met de bouw van een heel nieuw complex op de campus van het Imeldaziekenhuis. Hier worden de patiënten van de Sint-Elisabethkliniek uit Mechelen ondergebracht. 2 jaar later wordt de St-Elisabethkliniek definitief gesloten.

In januari 2007 worden 42 extra bedden en VIPA3 stelselmatig in gebruik genomen.